احتمالاً دشوارترین مرحلهی نوشتن، شروع کردن باشد؛ اینکه آن لحظه که سرانجام پشت میز یا لپتاپهایمان مینشینیم کی فراخواهد رسید، گاهی آنقدر دور از دسترس به نظر میرسد که حتی به یک رویا تبدیل میشود. اما اولین قدم برای نوشتن، مطمئن شدن به یک داستان برای گذاشتن نخستین کلمه روی کاغذ، قرار نیست همیشه فرساینده باشد، اگر درک کرده باشیم که چه داستانی واقعاً متعلق به ماست. این کارگاه برای همین نخستین گامها طراحی شده، برای یافتن داستانهایی که با تمام وجود برآمده از زندگیهای ما هستند، برای یافتن شجاعت فرو بردن دستهایمان در مخزن تجربههای سرخورده، شکستهای دور و نزدیک و خاطراتی که ما را به فردی که امروز هستیم تبدیل کردهاند. مهام میقانی تلاش میکند به کمک فعالیت جمعی این بالقوگیها را از دل نویسندههای آینده استخراج کند. برای فراهم کردن این هدف نخست باید روی داستان کوتاه متمرکز شویم، نه به این خاطر که داستان کوتاه مقدمهای برای دستاوردهای بزرگتر باشد، بلکه به این خاطر که تلاطم زندگی امروز که قبل از هر چیز تمرکز را قربانی هجوم خود میکند نیاز به حرکت منسجمتری را الزامی جلوه میدهد. برای این هدف باید با چند نمونهی ایرانی و خارجی مواجه شویم و سپس دست به طراحی مستقل داستان خود بزنیم.